|
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΝΤΥΜΟΚΟΥΡΥ Υπό την επωνυμία «Τα ελληνόπουλα ξανά στο Ντύμοκουρυ» το Δημοτικό Σχολείο Μάσαρυκ διοργάνωσε το Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2009, συνάντηση των μαθητών και των πολιτών του Δήμου Ντύμοκουρυ με τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Πράγας. Η εκδήλωση στο Ντύμοκουρυ τελούσε υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας. Το Σάββατο, που έγινε η εκδήλωση, ήταν βροχερό και ο ήλιος δεν μας χαμογέλασε ούτε μια στιγμή. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τους μαθητές να καλωσορίσουν με χαμόγελα τους Έλληνες επισκέπτες. Τους οδήγησαν στην αίθουσα, που διακόσμησαν με ελληνικές και τσεχικές σημαίες, που οι ίδιοι κατασκεύασαν, όπως και την επιγραφή στα ελληνικά «Καλώς ήρθατε στο σχολείο μας». Τους επισκέπτες υποδέχτηκε ο διευθυντής του σχολείου, κ. Γίρζι Λάζαρ, ο οποίος κάλεσε τους επισκέπτες να επισκεφθούν τις αίθουσες, οι οποίες εξυπηρετούσαν διαφορετικά αντικείμενα διδασκαλίας. Άλλη ήταν ορισμένη για το μάθημα της πληροφορικής, άλλη για το μάθημα μουσικής, μαγειρικής κλπ. Μεγάλη έκπληξη για μένα αποτέλεσαν οι ζωγραφιές των μαθητών που εμπνεύστηκαν από την ελληνική μυθολογία και την ελληνική λογοτεχνία, όπως και οι χρήσιμες πληροφορίες για την Ελλάδα, που οι ίδιοι βρήκαν στο διαδίκτυο. Έξω από το εστιατόριο του σχολείου, μας έκανε εντύπωση ο πίνακας με την επωνυμία «Τι τρώμε», με ονομασίες φαγητών τόσο στην τσεχική όσο και στην ελληνική γλώσσα. Στο εστιατόριο οι οικοδεσπότες μας φίλεψαν με παραδοσιακά φαγητά της τσεχικής κουζίνας, τα οποία ετοίμασαν οι μαγείρισσες του σχολείου: σούπα με ζυμαρικά και κομμάτια από συκώτι καθώς και «μπράμπορακυ», δηλαδή τηγανίτες από ψιλοκομμένη πατάτα και σκόρδο. Γευτήκαμε ακόμα και άλλες λιχουδιές και γλυκά, που ετοίμασαν οι γονείς των μαθητών, όπως και ελληνικούς μεζέδες. Μετά το φαγητό βγήκαμε στους δρόμους για να γνωρίσουμε από κοντά το χωριό. Βρεθήκαμε στο παλάτι, όπου από το Φεβρουάριο του 1949 μέχρι τον Ιούνιο του 1950, εγκαταστάθηκαν τα Ελληνόπουλα. Είχαμε την ευκαιρία να βγάλουμε φωτογραφίες μαζί με τον ιδιοκτήτη του παλατιού, κ. Τσέρνιν. Είδαμε το εσωτερικό του παλατιού, την εκκλησία και τους χώρους όπου τα Ελληνόπουλα χρησιμοποιούσαν για τα μαθήματά τους. Από εδώ πριν από σχεδόν εξήντα χρόνια περνούσαν καθημερινά τα Ελληνόπουλα μαζί με τις συνοδούς τους, Στο Δημοτικό Μέγαρο της πόλης μας υποδέχτηκε ο Δήμαρχος Γιάροσλαβ Τσέρβενκα. Στη συνέχεια επιστρέψαμε στο Σχολείο προκειμένου να παρακολουθήσουμε το κύριο μέρος του προγράμματος. Οι μαθητές, ντυμένοι με παραδοσιακές τσεχικές στολές, υποδέχτηκαν με ψωμί και αλάτι τους εκπροσώπους της Ελληνικής και της Κυπριακής Πρεσβείας καθώς και τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας στην Πράγα. Μετά τον χαιρετισμό μήλισε ο πρόεδρος της Λέσχης των Φιλελλήνων Πράγας των ιστορικών πηγών κατά για την ιστορία του ερχομού των Ελληνόπουλων στο Ντύμοκουρυ. Η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας δώρισε στο σχολείο το βιβλίο της Ανθούλας Μπότου για τους Έλληνες πρόσφυγες, καθώς και άλλα δώρα που έφεραν οι Έλληνες με το λεωφορείο που τους διέθεσε το τουριστικό γραφείο ΛΑΖΑΡΗΣ. Στη συνέχεια εμφανίστηκε το χορευτικό συγκρότημα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ και το πρόγραμμα συνεχίστηκε στις τάξεις του σχολείου με προβολή ταινίας για την Ελλάδα, διδασκαλία ελληνικών χορών με απονομή δώρων για τους καλύτερους χορευτές κλπ. Έγινε επίσης συζήτηση με τα παιδιά – τώρα ενήλικες – που πέρασαν από το Ντυμοκούρυ. Οι ζωντανές αφηγήσεις αναβίωσαν τα στοιχεία και τα νούμερα. Η κυρία Έλις Σομπότοβα ευχόταν από τα βάθη της ψυχής της να ξανασυναντηθεί με τη μικρή Μαρίκα, την οποία έβλεπε καθημερινά όταν πήγαινε στη δουλειά της, στην αριστερή πτέρυγα του παλατιού, εκεί που ήταν τα γραφεία των οδηγών τρακτέρ. Θυμάται μέχρι σήμερα τι της έλεγε στα ελληνικά η Μαρίκα, όταν της τραβούσε από το μπατζάκι του παντελονιού: «Μαμά, καλό παντελόνι». Η κυρία Ρούζενα Σλέχτοβα θυμήθηκε τις θεατρικές πρόβες των παιδιών. Στο τραπέζι με τις φωτογραφίες αναγνώρισε την αδελφή της Χάνα Σλέχτοβα, που ήταν παιδαγωγός των Ελληνόπουλων στο Ντυμοκούρυ. Η Χάνα δεν ζει πια. Και τι να έγινε το κοριτσάκι, η Μαρίκα; Θα επέστρεψε άραγε στην πατρίδα του; Μίλαν Κόνετσνυ
|
